Fréttaskýring

Upp úr hádegi bárust fréttir af lokastigi stjórnarmyndurumræðna. Gert var ráð fyrir að þingflokkum yrði stefnt til funda seinnipart dags og málefnasamningur lagður fram til góðfúslegrar samþykktar. Allur seinnipartur mánudags á vonda sögu og langa í íslenskri pólitík eftir því sem mig minnir.

Milli fjögur og fimm stóðu fréttamenn skjálfandi og horfðu vonaraugum í glugga á húsi við Tjörnina þar sem sátu þýðingarmiklar persónur við skraf á kontór. Skyndilega lukust upp dyrnar á húsinu og gengu þar út Ingibjörg Sólrún ásamt Geir Haarde og með gáskafullu yfirbragði þónokkru að vanda. Allt sögðu þau fjölmiðlafólkinu að væri með felldu í vinahjali þeirra hjúa en þó orðið að ráði að slá um stund á frest skrafi um skítleg þrætumál af smáu vægi.

Samstundis var í þjóðarumræðu vorri komið lygastand á þetta grafalvarlega mál, laug þessi einu um skort á óeiningu en annar laug um bresti ósamstöðu. Hvorttveggja er lygi og mætti halda að um hana væri þjóðarsátt.

Af góðum heimildarmönnum og grandvörum tel ég mig hafa í þessu máli allan þann sannleika sem einhverju skiptir.

Ingibjörgu Sólrúnu bárust boð frá aldraðri frænku sinni austur í Flóa um að hún væri á leið til Reykjavíkur í kaupstaðarferð, kannski þá síðustu á ævinni. Bar hún fram þá frómu ósk að Ingibjörg leiddi sig til kvöldverðar þar sem yrði ilmandi lifrarpylsa ásamt rófustöppu í forrétt en spikfeitt sauðaket með uppstúfi í aðalrétt en þykkur ávaxtagrautur á eftir með rjómablandi. Ingibjörgu brá nokkuð við tíðindin og gerði þó bæði sárt og klæja því gamla konan hafði fyrir skömmu ánafnað henni gömlum hornspæni gerðum af Bólu-Hjálmari ásamt spunarokki fornum úr ættinni.

Hún brá Össuri á einmæli og tjáði honum vandræði. Kom henni nokkuð á óvart að ekki varð séð af Össuri annað en honum létti stórum við tíðindin. Kom enda í ljós að honum hafði þá nýlega borist nokkuð véleg frétt. Vandaður maður hafði komið til hans skeyti þar sem með fylgdu nýlegar myndir af Þingvallaurriða 107 cm löngum á bandmál og tæpra 40 punda að þunga með grófri ágiskun. Á myndunum var fiskur þessi í slagtogi með ræfilslegri hrygnu af óþekktum stofni norðlenskum og bæði voru kvikindin þrútin af kynferðislegri óskammfeilni.

Þeim kom nú ásamt um að freista þess að fá leyfi Geirs til að bregðast við þessum óvæntu uppákomum. 

Skemmst er frá að segja að Geir brást vel við, enda guðsfeginn að fá ráðrúm til að bregðast sjálfur við einhverjum bölvuðstu tíðindum sem hann hafði fengið síðan efnavopnaleysið í Írak varð í almæli. Davíð hafði sent til hans strák með bréf þar sem hótanir voru innihald og handskrifaðar til áréttingar. Þess var krafist að tafarlaust yrði stofnað ráðuneyti varnarmála handa Birni vini hans Bjarnasyni að sýsla með í pólitískri elli. Viðurlög ef útaf brygði voru að hækka stýrivexti þrim sinnum áður en Árni Johnsen byrjaði hið fyrsta lag á Þjóðhátíð í Herjólfsdal.

Þessum leiðréttingum við kjaftasögur um pólitískan ágreining bið ég allar frómar persónur að láta berast til þjóðarinnar.  

 

Athugasemdir

[Gunnar Th. Gunnarsson, 23.5.2007 kl. 01:18]

Hahahah bráðskemmtilegur pistill!