Hverslags endemis bull er þetta í næstum því fullorðnum manni?

Er ég eini maðurinn sem er búinn að fá nóg af þessu endemis bulli Hafró og LÍÚ klíkunnar? Það þarf að fara aftur til fyrstu áratuga síðustu aldar til að finna aflatölur á borð við þær sem veiðiráðgjöf Hafró leggur til árið 2010 !

Og við erum búin að hlíta fiskveiðilöggjöf með aflaskerðingar til verndar fiskistofnum okkar í meira en fjórðung aldar þegar fyrrverandi ráðherra sjávarútvegs kyrjar dýrðarsöng um árangur! þessarar vísindalegu stýringar á afla!

Er virkilega svo komið að sú fræga áróðurstækni Jósefs Göbbels að hamra nógu lengi á lygi og blekkingum til að smíða nýjan sannleika sé nú viðurkennd á Íslandi?

Hinn bitri sannleikur er auðvitað sá að friðun og aflastýring Hafró hefur mistekist og það er fyrir löngu orðið ljóst hverjum þeim sem skoðar allt það ferli án hagsmunabundinnar leiðsagnar.

Stærstur hluti íslensks samfélags er ónæmur fyrir allri rökræðu um stjórnun fiskveiða og þeim fer fækkandi sem þekkja sundur fisktegundir. Það gerir hinum svonefndu vísindamönnum blekkingarleikinn auðveldari.

Og vegna þess hefur Hafró tekist að þróa friðunarfasisma á borð við það að stöðva drengstaula við að veiða þyrskling á stöng af bryggjusporði úti á landi. Um það veit ég sjálfur dæmi.

Það er auðvitað næstum kraftaverk að Hafró hefur ekki ennþá tekist að drepa þorskstofninn við Ísland úr hor vegna ofsetinna fiskimiða í hlutfalli við fæðuframboð. 

Hrygningarstofn þorsks stækkað um 66% frá 2007

Athugasemdir

[Fannar frá Rifi, 15.6.2010 kl. 21:04]

er það ekki þetta sem allir sjómenn hafa talað um? að það sé nóg af fiski í sjónum? núna er komin mæling á þetta. ef við værum með 25% veiðiregluna í staðin fyrir 20% regluna sem er að hefja sitt fjórða fiskveiði ár (af 5) í haust, þá væri leyfilegt að veiða 200.000 tonn af Þorski.

[Fannar frá Rifi, 15.6.2010 kl. 21:12]

sorlega er samt að það er engin. engin einasti þingmaður á Alþingi í dag sem er tilbúinn í að ráðast að rótum vandans. gölluðum hafrannsóknum. eina vonin er að  Vör á Snæfellsnesi vaxi og geti komið sjálft með ráðgjöf.

[Árni Gunnarsson, 15.6.2010 kl. 21:33]

Ber að skilja þig svo Fannar að þú trúir þessum mælingum?

Nú þekki ég ekki þetta fyriræki sem þú nefnir en sannarlega væri full þörf á því að einhver sjálfstæð stofnun gerði sínar rannsóknir. Reyndar hefur verið bent á leiðir eins og að leyfa óheftar veiðar með línu og handfærum á afmörkuðu svæði um nokkur ár og sjá hver árangurinn yrði.

Við skulum taka inn í reikninginn að hér við land eru nokkrir staðbundnir hrygningarstofnar og þess vegna er svolítið undarlegt að hafa alla fiskveiðilandhelgina undir í einu lagi þegar aflaheimildum er úthlutað!

Gæti hugsast að Hafró viti að þessi aflaregla er ekki eins vísindaleg og nákvæmnin gefur til kynna?

Minnstu ekki á þessa alþingismenn ógrátandi.

[Fannar frá Rifi, 15.6.2010 kl. 23:44]

Vör Sjávarrannsóknarsetur við Breiðafjörð

ég er búinn að vera mikið að spá í þessu og ræða við marga. ég held að þeir séu mjög nálægt réttu tölunni. varðandi aflaráðgjöf í Þorski og öðrum tegundum þá hefur hinsvegar ráðgjöf þeirra verið algjörlega út úr kortinu. 

það sem þú gleymir Árni er að taka inn í að Loðnu stofninn hrundi vegna ofveiði. það hefur áhrif. sjáum það á Sansílinu. nú drepst loðnan ekki lengur (öllum til ógagns segja sumir) og myndar áburð fyrir svif og annað sem síðan er etið. 

þú gleymir að þegar við settum á kvótakerfið þá var verið að banna og minnka veiðar gríðarlega á spenndýrum í sjónum. á hversu miklar voru veiðar á Sel í norður Atlantshafi fyrir 1980? hversu miklar voru veiðar á Hval fyrir 1980? síðan er þetta nánast friðað og hvað gerist? það verður aflasamdráttur. undur og stórmerki, hvernig gat það gerst!!!

og það verður að vera með alla fiskveiðilandhelgina undir í einu. það er ef þú vilt ekki gera sjómennsku að hlutastarfi. bátaflotinn siglir á milli landshluta til að veiða. smábátarnir gera það reyndar líka eins og sést best þegar farið er niður á höfn á Arnarstapa. það eru ekki bátar frá Snæfellsnesi sem eru núna að landa þar. 

við þurfum að takast á við Hafró og fá upplýsingar um lífkeðjuna í hafinu. við þurfum að grisja alla toppanna í hafinu og vernda grunnfæðuna. það er margt rétt sem hann Ásgeir Jakobsson skrifaði um varðandi beitarþolið. kvótakerfið er hinsvegar verðmætasköpunin á nútímamarkaði. það er tómtmál að ræða annað. markaðurinn vill festu, stöðugleika og öryggi. eitthvað sem er ekki hægt að tryggja með neinni annari fiskveiðistjórnun sem enn hefur komið fram.

síðan þarf að takast á við reiknilíkönin hjá hafró. sérstaklega þarf að ráðast á hugtakið:   Veiðanleiki. veistu hvað það stendur fyrir og hvernig það er reiknað?

[Árni Gunnarsson, 16.6.2010 kl. 16:50]

Ekki hef ég hirt um að skoða reiknikúnstir Hafró í tengslum við þetta hugtak Fannar.

Báðir höfum við lesið hugleiðingar "frjálsra rannsóknarpenna" um aflaráðgjöf og þar nefni ég Jón fiskifræðing Kristjánsson, Kristinn Pétursson, Sigurjón Þórðarson og Magnús Þór Hafsteinsson sem ásamt ýmsum fleirum hafa verið óþreytandi við að gagnrýna aflaráðgjöf Hafró.

Af öllum vísindum er reynslan traustust og þeim mun traustari sem hún er lengri.

Ég hef lesið margar frásagnir annála um fiskirí á Íslandi og þar er að sjálfsögðu staðfest það sem allir ættu að skilja og er það að náttúrulegar sveiflur ráða mestu um aflann á hverri vertíð.

Þetta sem þú nefnir um áhrif sjávarspendýra er án nokkurs vafa mikilvægur þáttur í afrakstri fiskistofna. Þar er nefnilega bæði ráðist að nytjastofnunum sem og fæðukeðju þeirra.

Reynslan frá árinu 2000 á þorskveiðum í Barentshafi segir meiri sögu um skekkjuna milli ráðgjafar og veiðiþols en svo að ekki þurfi að taka mark á henni.

Og að lokum þá verður mér það alltaf óskiljanlegt að botnlægum tegundum stafi hætta af handfæra/og línuveiðum á grunnslóð.

Og ég rökstyð þessa skoðun mína með þeirri einföldu og sögulegu staðreynd að enginn sjómaður endist við veiðiskap eftir að fiskur er hættur að "gefa sig."

[Fannar frá Rifi, 16.6.2010 kl. 20:54]

í Norðursjó hefur hinsvegar verið veit margfalt meira heldur en ráðgjöfin leyfir og stofnin þar er nánast að hruni komin. gefur af sér nánast ekkert miðað við það sem áður var.

Línufiskur í ís er besti fiskurinn. margir klikka bara á því og þrífa hann ekki nóga vel og kæla. 

eftir að við réðum síldina af dögum þá urðum mjög miklar sveiflur og breytingar. þegar síldin fór þá breytist eitthvað í hafinu. það ásamt hlýnunar og Skötuselurinn hefur nýtt sér sýnir að það eitthvað að breytast, alla vega tímabundið (í einhverja áratugi).  það hefur áhrif á veiðiþol og stofnstærð. þetta telur allt. 

ég tel miðað við það sem er fyrirliggjandi að það sé tómt mál að tala um meira veiðiþol en 200.000 tonn á næsta fiskveiði ári. ef við viljum veiða meira þá þurfum að grípa til sömu aðferða og Norðmenn og Rússar beittu. þeir bönnuðu Loðnuveiðar.  

þó ég sé mjög andsnúinn miklum "magn" veiðum á loðnu og vil bara sjá hámark 200.000 tonn af loðnu sem leyfilegan heildar afla að hámarki. veiði prósentan þar ætti að vera í 2% til 5% af stofninum. þá held að það sé ómögulegt að ráðast gegn þeim. uppsjávarflottin er elskaðasti og áhrifa mesti hópur þeirra sem eru í sjávarútvegi. horfðu á gamla fréttatíma ef þú trúir mér ekki. 

[Árni Gunnarsson, 16.6.2010 kl. 23:07]

Stærð uppsjávarflotans og fjárfestingar því samfara er mikið glæfraspil. Þetta er eins konar Lottó þar sem hagnaðurinn getur verið gífurlegur. Bregðist veiði tvö ár í röð eða lengur er voðinn vís fyrir skuldugar útgerðir.

Stærsti vandi þeirra útgerða er hversu margir hafa selt sig út úr greininni og nýir eigendur hafa orðið að skuldsetja sig upp fyrir hættumörk.

Miklu af þessum vanda hefur svo verið ýtt út í kvótakerfið með því að samtengja þessa útgerðarþætti og það er einn helsti þröskuldurinn við að afnema þann ósóma. Þar á ég að sjálfsögðu við þann þáttinn sem tengist veðsetningu aflaheimilda.

[Fannar frá Rifi, 18.6.2010 kl. 12:51]

en þegar þú bannar fyrirtækjum að taka lán og leggja fyrir því veð um framtíðar verðmæta sköpun, þá ertu búinn að kippa öllum lánalínum undan sjávarútveginum. þá verður sjávarútveginum ómögulegt að taka lán nema með fulltyngis stjórnvalda og með ríkisábyrgð eða frá ríkisbönkum sem verða neyddir til þess að veita útgerðum lán án þess að hafa fyrir því nein veð. skipin eru engin veð. það má byggja ný eða kaupa önnur hvenær sem er.

og myndu stjórnvöld á hverjum tíma veita stöndugum fyrirtækjum lán sem geta borgað eða myndu stjórnvöld ýta á að ýmiskonar byggðarsjónar mið og fyrirgreiðslur til vina og flokksfélaga myndi ráða meiru um lán heldur en rekstrarlegar forsendur? ertu vissum að þú viljir slíkt? þegar slík ríkislánafyrirgreiðslur eru fyrir hendi í samfélaginu, þá endar reikningurinn alltaf á skattgreiðendum sem þurfa að borga inn tap bankans. 

síðan er sjávarútvegurinn langt frá því að vera mjög skuldsettur. hann er minna skuldsettur heldur en nokkur önnur atvinnugrein í landinu. ofan á það þá er helmingurinn af skuldunum vegna gengisfalls krónunar. á móti því vegur að útfluttningsverðmæti jukust á móti. útgerðin er tímabundið ekki í frábærum málum útaf því að það er lítill afli. menn hafa þurft að kaupa þá út sem ekki voru lengur með útgerð sem gat staðið undir sér. að fara úr 200 þúsund tonnum niður í 150 gerða margar útgerðir óstarfhæfar nema tilhefði komið gríðarlegar niðurgreiðslur frá ríkinu og að skattpeningar almennings hefðu verið notaðir til að borga sjómönnum laun. hefði það verið æskilegt? 

Þegar aukið verður við aflaheimildir (við skulum vona af því verði fyrr en seinna) þá eykst veiðinn og tekjur hjá þeim útgerðum sem starfa. ef mikil aukning verður þá hafa útgerðir nokkra möguleika í stöðunni vegna þess að skipin geta ekki veitt endalaust á hagkvæman hátt.

1. það er að leigja tímabundið kvóta frá sér (þá líklega til þeirra sem hafa minna eða eru að koma nýir inn og hafa ekki fjárhagslegt bolmagn til að standa straum af kaupum á aflaheimildum ennþá). þetta fer eftir því hvernig aflabrögð gerast á milli landsvæða, hvort menn leigja frá sér í einni tegund og til sín í annari ásamt því hversu mikil veiðiskyldan er. 

2. Selja frá sér aflaheimildir til annara aðila í útgerð hvort sem það eru nýir aðilar eða útgerðir sem eru fyrir í greininni. þarna fer þetta líka eftir veiðiskyldu og hversu mikið má geyma á milli ára. 

3. kaupa ný eða nýtt skip og stækka þar með við sig með tilheyrandi atvinnusköpun í því byggðarlagi sem þeir gera út í. 

og ekki koma í svörum bullið með leiguliða. sjómenn borga ekki leiguna á kvóta nema þeir séu kjarasamningslausir. hvaða sjómenn hafa ekki kjarasamninga og afhverju?